من دیروز برای بازدید از مجتمع مس سرچشمه به آنجا رفته بودم. یک روز همین مس سرچشمه را انگلیسیها و بعد هم امریکاییها میخواستند اداره کنند؛ چند سال هم کار و طراحی کردند، اما راهاندازی نشد. بعد وقتی انقلاب پیروز شد، مهندسان ما آمدند و آن را راهاندازی کردند؛ محصول بهدست آوردند و کارهای خوبی انجام دادند؛ بعد هم طرح توسعه را خود مهندسان ما در دههی سوم - تقریباً از نزدیک سال 80 تا الان - راهاندازی کردند و باز هم دارند آن را توسعه میدهند. اینکار، جزو بهترین و تمیزترین کارهایی است که بهوسیلهی دولت دارد انجام میگیرد. آن روز اگر خارجیها سود میبردند، استفاده میکردند و یا منافع ملی پامال میشد، همهی اینها به کنار؛ ملت ایران را تحقیر میکردند؛ این تحقیر از همه چیز سنگینتر است. ملتی بنشیند و عدهیی از بیرون بیایند به او بگویند تو نمیتوانی؛ برو کنار تا ما برایت درست کنیم؛ او را کنار بزنند و اجازه ندهند حتّی از تجربهی آنها استفاده کند؛ خودشان بیایند این منبع درونی را استخراج کنند؛ چیزی به او بدهند و لُب و خلاصهی سود را هم خودشان ببرند. این کار در نفت میشده، در مس میشده، در آهن میشده، در ساخت و سازهای گوناگون میشده، در سدسازی میشده، در سیلوسازی میشده، در بخشهای دانشگاهی و علمی میشده.1384/02/19
لینک ثابت