من چند سال پیش در یکی از سخنرانیهای اول سال در مشهد گفتم اگر نفتی که امروز تولید کشور ما و منطقهی خاورمیانه است، اروپاییها و غربیها میداشتند و بنا بود ما از آنها نفت بخریم، هر بشکه نفت را از قیمتی که امروز از این منطقه میخرند، گرانتر میفروختند و حاضر نبودند به ما نفت بدهند. آنها از هر چیزی که ملتهای این منطقه را مستغنی و مستقل کند و آنها را روی پای خودشان نگه دارد، نگرانند. آنها میخواهند این منطقهی پُرجمعیت و پُرنعمت و دارای منابع زیرزمینی همیشه محتاج آنها باشد؛ لذا با فناوری ما هم مخالفند، با دانشمند شدن جوانان ما هم مخالفند، با داشتن انرژی هستهیی هم مخالفند و اگر بتوانند، با داشتن نفت ما هم مخالفند؛ کمااینکه یک روز از بیکفایتی و خیانت زمامداران این کشورها استفاده میکردند و نفت را به یغما میبردند. سالهای متمادی نفت ایران در اختیار انگلیسیها بود؛ حتّی مختصری به دولت وابستهی بیکفایت آن روز میدادند و نفت را برای خودشان میبردند؛ بعد هم امریکاییها و دیگران وارد شدند و اختیارها را در دست گرفتند. اینها این را میخواهند. اینها از اینکه کشوری مثل ایران بتواند نیروگاه هستهیی داشته باشد و خودش هم سوخت این نیروگاه را تولید کند و دستش پیش کشورهای اروپایی و غیره دراز نباشد، ناراحتند؛ مسئله این است.1384/01/01
لینک ثابت
