به شما عزیزان -برادران و خواهران- خوشامد عرض می‌کنم و تشکّر می‌کنم از این‌که زحمت کشیدید و این راه را طی کردید و فضای تنفّس ما را با یاد و خاطره‌ی شکوهمند و فراموش نشدنی نوزدهم دی در قم معطّر کردید. آنچه برای نسلهای پی در پی مردم قم مایه‌ی افتخار است، این است که قم شروع کننده‌ی یک راه تازه در زندگی ملّت ایران و به تبع آن در تاریخ معاصر دنیای اسلام بود. درست است که در آن حادثه، مردم قم داغدار شدند و جوانان و عزیزانی از آنها به خاک و خون غلتیدند، لیکن در محاسبات کلان بشری در تاریخ، آنچه مهم است، نتایج و آثاری است که بر اقدامهای مهم مترتّب می‌شود. در آن سکوت خفقان انگیزی که هیچ کس در سرتاسر این مملکت اجازه نداشت یک کلمه بر خلاف مصالح ابر قدرتها، بخصوص آمریکا و رژیم دست نشانده‌ی او بر زبان و قلم جاری کند و قلمهای مزدور نویسندگان و روزنامه‌نگارانِ آن روز برای شادیِ دلِ استعمارگران و مستبدان و آمریکا و رژیم خائن مرتباً مشغول تلاش بودند، شهر قم این سکوت را شکست. مسأله‌ی یک نفر و یک صدا نبود؛ مسأله‌ی یک قشر و یک نسل و یک شهر بود. این حادثه چرا در قم اتّفاق افتاد؟ اوّلاً به‌خاطر طهارت و پاکیزگی روحی و فکری مردم قم بود؛ ثانیاً به‌خاطر حضور آن حوزه‌ی با عظمت و مبارزات ریشه دار و عمیق و انعکاس فریاد امام بزرگوار ما بود که نخستین بار زیر آسمان این شهر به گوش همه رسید و از آن‌جا -این کانون احیا و نشاط- به همه‌ی کشور و هر جا آن صدا رفته بود، رسید.
حرکت مردم و جوانان قم موجی را به‌وجود آورد که در کشور هیچ عاملی نمی‌توانست و نتوانست آن موج را فرو بنشاند. این افتخار بزرگ شهر قم و شما جوانان و مردم مؤمن و حزب‌الّلهی و حوزه‌ی والا و پُر شکوه و با عظمت قم است. در این بیست سال، باز هم قم در همه‌ی قضایا در صفوف اوّل قرار گرفته است. در جبهه‌های جنگ، در تقدیم مردان بزرگ و چهره‌های جوان تازه سال -از قبیل شهید زین‌الدّین و دیگران- در ارائه‌ی خدمات عظیم به کشور و حضور در میدانهای گوناگون انقلاب، همیشه نیروی عظیم و ایمان و صفا و صداقت مردم هوشمند و هوشیار قم و قدرت تحلیلی که در آنها وجود داشته، خود رانشان داده است. خطای دشمنان ایران و انقلاب اسلامی و امام در آن دوره این بود که نمی‌توانستند نیروی عظیم مردم مؤمن و ایمان آنها را درست بشناسند و ارزیابی کنند. آنها به یک اقلیت کوچک -یعنی رژیم حاکم و مزدوران آنها- دل خوش کرده بودند و ایمان و شعور و احساسات اقیانوس عظیم مردم را ندیده گرفته بودند و چون همیشه اشتباه و خطای کسانی که بر خلاف سنت‌های الهی عمل می‌کنند، آثار جبران ناپذیری برای خود آنها دارد، شکست خوردند؛ امّا انقلاب پیروز شد و اسلام بر خلاف تدابیر صد و پنجاه ساله‌ی استعمار -که سعی می‌کرد اسلام را به‌کلّی از یادها ببرد- دوباره در دنیا مطرح شد و پرچم اسلام به اهتزاز و اعتلا در آمد.1378/10/19
لینک ثابت
