امروز مسؤولیت من و شما خیلی خطیر است. بایستی با عقل، تدبیر و همراه با توكّل به خدا و شجاعت، نه با جبن، راه را طی كرد. اوّلین كار، استحكام داخلی است. نباید بگذارید این مباحثات و بگومگوها به مقابله و مواجهه و تخاصم تبدیل شود؛ این تنها توصیه من به شماست. گفتن و شنودن و اعتراض كردن، هیچ اشكالی ندارد. افرادی از اعتراض كردن بدشان می‌آید كه یا متكبّرند یا پشتوانه مردمی ندارند؛ می‌ترسند؛ دلشان می‌لرزد. اگر كسی اهل تكبّر نباشد - كه خدای متعال را شكر می‌كنیم كه این آلودگی را در ما قرار نداده - و متّكی به حمایت مردم باشد، به هیچ وجه از این گفتنها و شنیدنها ناراحت نمی‌شود؛ اما مراقب باشید كه از این گفت و شنودها، دشمن همان چیز را كه می‌خواهد وانمود كند، به دست نیاورد. امروز یكی از مهمترین شگردهای دشمن این است كه بگوید در داخل نظام جمهوری اسلامی دو دستگی است و این دو دسته با هم بدند. دو صدایی و چند صدایی كه شما می‌گویید و بنده هم معتقدم، نمی‌گوید. بحث چند صدایی نیست؛ چند صدایی همه‌جا هست. می‌گوید مخاصمه و دشمنی؛ یعنی فرض می‌كند یك گروه، گروه دیگر را می‌خواهد نابود كند! این گونه تصویر می‌كند. نگذارید این تصویر سازیِ مطلوب دشمن تحقّق پیدا كند؛ این را مراقب باشید. بحث و مجادله و مباحثه و گفتگو را طلبگی انجام دهید. امام هم مكرر به ما می‌فرمود. واقعیت هم همین است كه در محیطهای طلبگی، گاهی دو طلبه دعوا و جنجال می‌كنند؛ عصبانی می‌شوند، اما وقتی مباحثه تمام می‌شود، با یكدیگر ناهار و چایی می‌خورند و «لم یكن شیئاً مذكورا(9)»! حرفهایشان را می‌زنند، اما بینشان دشمنی و شكاف ایجاد نمی‌شود. در بحث، منطق و استدلال باشد، چهارچوب هم چهارچوب قانون است. قانون هم در درجه اوّل، قانون اساسی است. این چهارچوب را رعایت كنید. بنده آن روز هم به جوانان دانشجو گفتم كه قانون آمده تا جای صدای كلفت را بگیرد؛ كسی با صدای كلفت در هر موضعی كه هست، بگوید این‌طور باید بشود! خیال هم نكنید كه استبداد و دیكتاتوری و صدای كلفت و افزون‌طلبی، مخصوص كسانی است كه در رأس نظامند؛ نخیر، در بدنه نظام هم چنین چیزهایی وجود دارد و همه جایش هم بد است. خوی پادشاهی، خوی استبداد در همه جا بد است؛ در هر جا زشت است؛ به هر شكلی كه باشد، بد است. قانون آمده جلوِ این مسائل را بگیرد. بر طبق قانون و در چهارچوب آن باید حرف زده و عمل و رفتار شود و حلّ و فصل هم به وسیله قانون صورت گیرد. این بهترین معیار وحدت است؛ انگیزه‌های دیگر را كنار بگذارند. امروز روزی نیست كه اگر از این وظیفه حفظ استحكام داخلی عدول كنیم و آن را پشت سر بیندازیم، خدای متعال و مردم و تاریخ بر ما ببخشایند؛ امروز روزی نیست كه بشود این وظیفه را ندیده گرفت؛ باید هوشیار بود. نباید در نیروی دشمن مبالغه كرد و نباید هم دشمنی و كید او را نادیده گرفت؛ باید مراقب بود. امیرالمؤمنین فرمود: «واللَّه لا اكون كالضّبع تنام علی طول اللدم(10)». معروف است بین عربها كه كفتار را وقتی می‌خواهند صید كنند، پایكوبی می‌كنند و آهنگی می‌خوانند كه خواب‌آور است. كفتار را با آهنگی در لانه‌اش می‌خوابانند و وقتی خوابید، به سراغش می‌روند. حضرت امیرالمؤمنین می‌فرماید: «واللَّه لا اكون كالضّبع» من آن كفتاری نیستم كه مرا با پایكوبی آوازه خوانی بخوابانند و هر كار می‌خواهند، بكنند.1382/03/07
لینک ثابت
