وجود اجماع جهانی در محکوم کردن حمله آمریکا به عراق به خلاف جنگ ویتنام
تجاوز نظامی به یك كشور به بهانهی وجود سلاح كشتارِ جمعی. این جزو زشتترین و بدترین كارهاست و وجدان جهانی این كار را محكوم كرد و نامشروع دانست. بنده زمان جنگ ویتنام به یادم هست كه گاهی در بعضی جاهای دنیا علیه آمریكا تظاهراتی انجام میگرفت، اما این اجماع جهانی كه امروز در این قضیه دیدیم، در قضیهی جنگ ویتنام ندیدم. این اجماع جهانی در جنگ ویتنام وجود نداشت. آن روز گفته میشد كه این اجتماعات و تظاهرات را شوروی سازماندهی میكند. امروز چه كسی سازماندهی میكند؟ در هند، در پاكستان، در اندونزی، در مالزی، در آفریقا، در اروپا و در خود آمریكا مردم جمع میشوند و اجتماعات عظیم چند هزار نفری، چند دههزار نفری و چند صد هزار نفری تشكیل میدهند، شعارهایشان هم یكی است. اینها را چه كسی سازماندهی میكند؟ برای سازماندهیِ اینها مركزی وجود ندارد، بلكه این وجدان جهانی و وجدان بشری است كه این كار را محكوم میكند. این كار محكوم است.1382/01/22
لینک ثابت
تلفات 50 هزار نفری آمریکا در جنگ ویتنام
آنها[آمریکایهای در جنگ با عراق] چهار شكست عمده داشتهاند: ... شكست چهارم، شكست اعتبار رسانهای آنهاست. در دنیا اعتبار خبررسانی و رسانهای آنها بهكلّی درهم شكست. همهی دنیا فهمیدند كه آمریكاییها آشكارا سانسور میكنند و خبرنگاران را میزنند. بعد گفتند اشتباه كردهایم؛ اما هیچكس از آنها این اشتباه را قبول نكرد.
دیگر اینكه از تلفات خودشان خبرهای دروغ میدهند. در طول این مدّت گفتند ما هشتاد، نود یا صد نفر مثلًا كشته داشتهایم. این را همه میدانند كه دروغ است. ما نمیدانیم آمار تلفات آنها چقدر است. باید آمار تلفات آمریكاییها را از مأموران سردخانههای كویت پرسید؛ مردم آمریكا هم بعدها خواهند فهمید. در جنگ ویتنام هم بعدها گفتند پنجاه هزار كشته داشتهاند؛ اما در هنگام جنگ همین عددهای كوچكِ ده، بیست، صد و دویست كشته را بیان میكردند.1382/01/22
لینک ثابت