نهضت عدالتخواهیای كه صد سال پیش در مشروطه ایران پیش آمد، یك حركت مردمی و دینی بود. آن روز جریان سیاسیِ مسلّطِ عالم - یعنی انگلیسیها - این حركت عدالتخواهانه مبتنی بر اصول اسلامی را در هاضمه سیاسی و فرهنگی خود ریختند؛ آن را استحاله كردند و از بین بردند و به یك حركت مشروطه از نوع انگلیسی آن تبدیل نمودند. نتیجه آن هم این شد كه جنبش مشروطه - كه یك جنبش ضدّ استبدادی بود - آخر كار به دیكتاتوری رضاخانی منتهی شد كه از استبدادهای قاجار، بدتر و شقاوتآمیزتر و قساوتآمیزتر بود. همینطور نهضت ملی شدن صنعت نفت به وسیله كسانی كه آن را اداره میكردند، به لیبرال دمكراسیِ امریكایی ملحق شد. نتیجه این شد كه همان امریكاییها به نهضت ملی شدن صنعت نفت خیانت كردند. با انگلیسیها كه طرف مقابلِ نهضت عدالتخواهی در ایران بودند، همدست شدند و نهضت ملی را از بین بردند و دنباله آن، دیكتاتوریِ خشن و سیاه دوره محمدرضا در طول سی و چند سال، سایه سنگین خود را بر این كشور انداخت و این ملت را زیر فشار قرار داد.1381/03/14
لینک ثابت