من از سه چهار سال پیش به این طرف، بخصوص تأکید کردهام تا آنجایی که میتوانند، باید وابستگی اقتصادی کشور را به نفت، کم کنند. نفت، کالایی است که ما داریم. البته ارزشمند است و باید از این هم استفاده شود؛ منتها امروز سرنوشت این کالا به دست صاحبانش که ما باشیم نیست، به دست بیگانگان است! طبیعی است اقتصادی که بر پایهی کالایی است که قیمتگذاری آن در دست دیگران است، همین مشکلات را هم دارد؛ یک روز میشود بشکه‌ای هجده دلار و بیست دلار، یک روز هم ناگهان به هفت و نیم دلار و هشت دلار تنزّل میکند! ما احتیاجی نداریم به اینکه این کالا را این‌طور مصرف کنیم. ما میتوانیم در داخل کشور، از منابع فراوان و عظیمی که وجود دارد، استفاده کنیم و دولت، امروز در فکر این مسائل است. البته چند سال است که دنبال این قضیه‌اند؛ منتها من این را هم به شما عرض کنم: کیفیت بنای هندسهی اقتصاد کشور، از دوران رژیم وابستهی پهلوی، کیفیّت غلطی بوده که تغییر دادن آن تا امروز، کار دشواری بوده است. بخصوص در دوران جنگ که فرصت سازندگی و تولید هم نبود، همان روش وابستگی به نفت، ادامه پیدا کرد؛ روز به روز تشدید شد، یا لااقل همان‌طور ادامه یافت. مسئولین کشور، دولت خدمتگزار و علاقه‌مندان به سرنوشت این کشور میتوانند این روش را عوض کنند و إن شاء اللّه عوض خواهند کرد. این خواب خوشی است که کمپانیهای نفتی و وابستگان به آنها در دنیا دیده‌اند که خیال میکنند این ملت، همیشه خودش را وابسته نگاه خواهد داشت! عزیزان من! البته این تصمیمها نیاز به فضای برادرانه دارد.1378/01/01
لینک ثابت
