هنوز دوماه از پیروزی انقلاب نگذشته بود که در دهم و یازدهم فروردین، رفراندوم عظیم جمهوری اسلامی در ایران انجام گرفت. هنوز چند ماه نگذشته بود که قانون اساسی تصویب شد و رفراندوم قانون اساسی انجام گرفت و ملت، قانون اساسی را تصویب کرد. هنوز یک سال از پیروزی انقلاب نگذشته بود که انتخابات ریاست جمهوری انجام گرفت. شما به بعضی از این کشورهای به اصطلاح سوسیالیستی، بعد از آنکه دچار زلزله اخیر در کشورهای کمونیستی و سوسیالیستی شدند، نگاه کنید. اعلام کردند که میخواهند انتخابات راه بیندازند. بعد از سی، چهل سال، تازه میخواهند انتخابات ریاست جمهوری راه بیندازند! همین کشورهای به اصطلاح سوسیالیستىِ عرب را بنگرید؛ چه وقت در اینکشورها انتخابات انجام گرفته است؟! چه وقت مردم پای صندوق رأی رفته و رأی دادهاند؟! اینها را با جمهوری اسلامی ایران مقایسه میکنید که در تمام مراحل، آحاد ملّت، با آرای خود حضور داشتهاند! جمهوری اسلامی را ملت تصویب کرد. قانون اساسی را ملت تصویب کرد. مجلس شورای اسلامی، هرچهار سال یک بار، با آرای مستقیم ملت تشکیل میشود. رئیس جمهور، هر چهار سال یک بار، با آرای مستقیم ملت بر سرِکار میآید. نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، اعضای هیأت دولت را تصویب میکنند. حتّی خبرگان منتخب مردم، رأی میدهند و رهبر هم با آرای غیر مستقیم مردم انتخاب میشود. درهمه جا مردم حضور دارند. نظام ما یک نظامِ مردمىِ کامل است. انقلابی را که به آرا و ارادههای یکایک مردم متّصل است، با کجا مقایسه میکنید؟! جمهوری اسلامی را از چه چیز میترسانید؟!1372/01/04
لینک ثابت