یكایك شهروندان باید از ته دل به نیروی انتظامی اعتماد و اطمینان داشته باشند؛ یعنی مثلًا وقتی دكانش را میبندد، اگر نگران باشد، بگوید مأمور نیروی انتظامی هست؛ اگر به مسافرت میرود و خانهاش را میگذارد، بگوید نیروی انتظامی هست؛ اگر سوار اتومبیلی میشود تا جایی را ترك كند و به جای دیگری در بیابانها برسد، بگوید نیروی انتظامی هست. هر مشكلِ مربوط به امنیت كه برای او پیش میآید اگر گفتند دزد آمده، اگر گفتند متخلفان در خیابان پیدا شدهاند، اگر گفتند كسانی آبروی مردم را تهدید میكنند، اگر گفتند كسانی مواد مضره تقسیم میكنند، اگر گفتند كسانی به نوامیس مردم تعرض میكنند در دلش شمع امیدی روشن باشد كه بالاخره نیروی انتظامی هست. مردم باید به نیروی انتظامی، مثل یك صاحب امنیت و مدار امنیت نگاه كنند؛ شما باید این را به وجود بیاورید.
در جامعهی اسلامی اجازه داده نمیشود و نباید داده بشود كه در ملأ عام، كسانی به حیثیتهای دینی مردم اهانت كنند و آن را هتك نمایند. چه مركزی باید جلوی اینها را بگیرد؟ نیروی انتظامی. در جامعهی اسلامی اجازه داده نمیشود و نباید داده بشود كه از مقررات زیستی و شهری و روستایی و صحرایی جمهوری اسلامی تخلف انجام بگیرد؛ كسانی فضا را مخدوش كنند و سلامت فضا را از بین ببرند. چه مركزی باید جلوی اینها را بگیرد؟ نیروی انتظامی. در جامعهی اسلامی و نظام اسلامی، هرآنچه كه طبق قوانین شرعی و قوانین مجلس شورای اسلامی و مقررات رایج كشور، در بخش آشكار زندگی مردم خفا، كار دیگران است ممنوع است و مجاز نیست كه تحقق پیدا كند، اگر دیده شد، دست قوی و قدرتمندی باید بیاید و جلوی این قانونشكنی را بگیرد. آن چیست؟ دست نیرومند نیروی انتظامی.
نیروی انتظامی محبوبیت خود را باید در چه چیزی بهدست بیاورد؟ در قاطعیت بر اساس قانون و بر اساس همان چیزی كه در مقررات از او طلب شده است؛ نه در ملاحظهی كسی، ملاحظه جمعی، رعایت میل قشری یا گروهی؛ ابداً. اگر چنین كاری بشود و چنین رعایتهای خارج از قانونی انجام بگیرد، تخلف شده است. تنها رعایتی كه نیروی انتظامی باید بكند، عبارت است از رعایت قانون و رعایت اخلاق در اجرای قانون. البته در اجرای قانون، دوگونه میشود عمل كرد: یكی با بداخلاقی و كجخلقی و عبوس بودن و تكبر و نخوت و امثال اینها؛ یكی هم با خوشاخلاقی و مهربانی، اما با قاطعیت. این نوع دوم باید معمول باشد؛ اعمال قاطعیت، باضافهی اخلاق خوب.
گاهی به اینجا تلفن میكنند، یا نامه مینویسند و شكایت میكنند كه سرِ فلان محله، كسانی پیدا شدهاند كه به نوامیس مردم تعرض میكنند. ما در این امور به كجا مراجعه خواهیم كرد؟ به شما؛ معلوم است كه وظیفهی شماست. گاهی تلفن میكنند، شكایت میكنند كه مثلًا فلان خانه را به محل فساد تبدیل كردهاند و نمیگذارند استراحت كنیم و بخوابیم؛ سر و صدا و هایوهوی راه میاندازند و از لحاظ اخلاقی، ناامنی ایجاد میكنند. ما واقعاً در اینگونه امور به كجا باید مراجعه كنیم؟ به نیروی انتظامی. گاهی شكایت میكنند كه افرادی میآیند و موادی را در فلان كوچه توزیع میكنند، یا خرید و فروش انجام میدهند. در اینگونه موارد ما به كجا باید مراجعه كنیم؟ به نیروی انتظامی.
فراموش نكنید كه معیار، جامعهی اسلامی و انقلابی است. اگر جامعهای اسلامی و انقلابی نیست، نیروی انتظامی حساسیتهای مناسب آن جامعه را دارد؛ اما در جامعهای كه معیار و ملاك اسلام است، حساسیت نیروی انتظامی باید متناسب با آن چیزی باشد كه در این جامعه مورد نظر است. حساسیتهای این جامعه چه چیزهایی است؟ حفظ و حراست و عمل برطبق این حساسیتها، بدون هیچ ملاحظهیی، به شما كه نیروی انتظامی هستید، برمیگردد. این كارِ سخت و سنگینی است، اما كار بسیار مؤثری است.1370/11/02
لینک ثابت