ما در جمهوری اسلامی خیال میکنیم که اگر الآن مثلًا منِ نوعی را از قم دعوت کنند و بگویند شما یک ماه رمضان به فلان ده یا فلان شهر بروید و ماه رمضان را در آنجا بمانید، آخر ماه رمضان هم صد هزار تومان یا هشتاد هزار تومان به شما خواهند داد، ما میرویم؛ یعنی یک مقدار مطالعهی جنبی میکنیم، روزی یکی، دوتا منبر هم میرویم، آخر ماه هم صد هزار تومان میگیریم و میآییم. ما این را تضییع عمر به حساب نمیآوریم؛ چون بالاخره منبری رفتهایم و کاری کردهایم و پولی هم درآوردهایم؛ اما اگر ما همین یک ماه را دنبال تقسیم اراضی مستحق للنّاس و مستحق للغیر که حالا دست دیگران است، یا همینطوری افتاده است برویم، خیال میکنیم عمرمان تضییع شده است! من خیال میکنم این فرهنگ، فرهنگ خیلی قابل دفاعی نباشد. به نظر من، ما باید برای این کار وقت صرف کنیم. البته اگر وقت صرف کنیم، کار متقنتر هم درمیآید.1370/08/06
لینک ثابت