اما ملت مظلوم و پاکنهاد ما در این ایام، همراه با اشتیاق مخلصانه‌ی خود به حضور در آن مشهد عظیم جانها و دلها و تنها و تلاشها، دو غم بزرگ و دو مصیبت جانگداز را با همه‌ی وجود احساس می‌کند و آن را به خدا و نبیّ‌مکرم(صلّی‌اللَّه علیه‌واله) و حضرت ولیّ‌اللَّه‌الاعظم(ارواحنافداه) شکوه می‌برد:
اول، غم شهادت فراموش‌نشدنی کبوتران خونین بال حرم را که سه سال پیش به جرم اعلام برائت از مشرکین، به تیغ کین و حقد حکام سعودی، در حریم امن الهی به خاک و خون کشیده شدند. بندگان پرهیزگار و بااخلاصی که در خانه‌ی خدا - یعنی خانه‌ی خودشان - به خاطر خوشایند بیگانگان و دشمنان، به دست بیگانه‌پرستان و از خدا بی‌خبران، مظلومانه به شهادت رسیدند و با خون به ناحق ریخته‌ی خود، داغ ننگی بر پیشانی حکام ستمگر و خائن حجاز نهادند.
و دوم، درد فراق خانه‌ی خدا و محرومیت از انجام مناسک حج و ممنوع شدن از حضور در محشر عام مسلمین را که به دست خود فروختگان، بر ایشان تحمیل شده و راه خانه‌ی خدا به روی آنان مسدود گشته است. این، یکی از عبرت‌انگیزترین وقایع دوران تحول‌خیز کنونی است که ملتی از همه به اسلام وفادارتر و از همه در راه خدا فداکارتر، از خانه‌ی خدا مصدود شود و از انجام فریضه‌ی اسلامی ممنوع گردد.
آن روی این صفحه‌ی شگفت‌انگیز آن است که حرم الهی، برای مستشاران امریکایی و کمپانیداران نفتی امن باشد و برای مسلمانان پاکباز و خانه‌پرداز، ناامن و کمین صدها خطر. این، از جمله‌ی نشانه‌های غریبی است که خبر از وضعی بشدت ناهنجار می‌دهد و طبعاً در خود، بشارت تحولی و آینده‌یی بهنجار حمل می‌کند. «فانّ مع العسر یسرا. انّ مع العسر یسرا».
بوقهای جهانی، همصدا با دروغگویان سعودی، آن روز گفتند که ایرانیان در پاسخ حمله به مسلحین سعودی کشته شده‌اند و عدد کشتگان آنها این همه نیست و به همان عدد، از نظامیان مکه به هلاکت رسیده‌اند!
شگفتا ! چگونه زایران بی‌دفاع که سلاحی جز اراده‌ی قوی و ایمان عمیق و عشق آمیخته به ایثار نداشته‌اند، می‌توانستند گاردهای دست‌آموز سعودی را به قتل برسانند، یا آغازگر حمله به آنها باشند؟ و چگونه می‌توان در تعداد شهیدان این فاجعه شک کرد؟ آیا حمل بیش از چهارصد پیکر شهید از مکه به‌ایران، برای اثبات وسعت جنایت کافی نبوده است؟ امروز هم همان بوقها و همان دروغگویان می‌کوشند که گناه آل سعود را در جلوگیری از حج ایرانیان، کوچک جلوه دهند، یا انکار کنند.
دولت جمهوری اسلامی، برای گشودن راه کعبه‌ی مقصود، از هیچ تلاشی سر باز نزد و باز هم نخواهد زد؛ اما مدعیان تولیت حرمین شریفین، بر جلوگیری از حضور حاجیانی که حج را به معنی درست آن شناخته و توحید الهی را با برائت از مشرکین همراه کرده‌اند، اصرار می‌ورزد.
غمی از این بزرگتر نیست که مدعیان خدمت به حرمین شریفین و کلیدداران خانه‌ی خدا، کمربستگان خدمت امریکا باشند و از شعار وحدت مسلمین و برائت از امریکا و صهیونیسم، وحشت کنند!1369/04/07
لینک ثابت
