بعضی میگویند، دیپلماسی فعال. بله، ما معتقد به دیپلماسی فعال هستیم. ما معتقدیم كه وزارت خارجهی ما باید در سطح جهان - منهای همین چند موردی كه استثنا كردیم - مشغول فعالیت باشد. البته بارها گفتهایم كه عزت و حكمت و مصلحت را رعایت كنند. بروند با همهی دولتها، سیستمهای مختلف، عقاید مختلف، روشهای گوناگون، ارتباطات داشته باشند؛ مانعی ندارد، لیكن منطقهی ممنوعهیی وجود دارد كه از آن نباید تجاوز كنند.
اروپا، یك نمونه است. حضرت امام(رضواناللَّهتعالیعلیه)، اجازه فرموده بودند كه با دولتهای اروپایی، ارتباط برقرار باشد و وزارت خارجهی ما فعالیت فراوانی هم داشت. حالا من سؤال میكنم، واقعاً با وجود اینكه ما با بسیاری از دولتهای اروپای غربی، روابط دوستانه و داد و ستد داشتیم و در وضعیت قطع رابطه نبودیم، آیا آنها همانطوری كه توقع میرفت با جمهوری اسلامی برخورد كنند، برخورد كردند؟ نه، تازه آنها از امریكا ضعیفترند. این واقعیت را در قضایای مختلف دیدیم. آنها، آن باطن مخالف خودشان با جمهوری اسلامی و با اسلام را نشان دادند. مسأله، مسألهی اسلام است.1369/02/12
لینک ثابت