من از ایشان [امام خمینی] سؤال کردم در میان این دعاهاى معروف، شما به کدامیک از آنها بیشتر اُنس دارید یا به کدام بیشتر اعتقاد دارید -یادم نیست دقیقاً سؤال من چه بود؛ یکى از این دو سؤال، در این حدودها، چیزى پرسیدم- ایشان بعد از تأمّلى فرمودند دعاى کمیل و مناجات شعبانیّه. و شما وقتیکه به این دو دعا مراجعه میکنید، با اینکه همهی دعاهاى دیگر هم -[مثل] دعاى ابیحمزهی ثمالى، دعاى امام حسین در روز عرفه و دعاهاى فراوان دیگر- رابطهی با خدا است، امّا در این دو دعا، حالت استغفار و انابه و استغاثه و تضرّع به پروردگار را به شکل عاشقانهی آن مشاهده میکنید. در این دو دعا یا دو مناجات -که دعاى کمیل هم یک مناجاتى است با خداى متعال- رابطه، رابطهی محبّت و عشق میان بنده و معبود است؛ و این همان چیزى بود که امام بزرگوار ما روح خود و دل خود را از آن روشن و منوّر میداشت. این، ماه شعبان است، آستانهی ماه مبارک رمضان، و این دعاها و این راه و این صفا و این توصیهی امام امّت [است].1368/12/10
بیانات در دیدار جمعى از پاسداران سپاه پاسداران انقلاب اسلامى و کمیتهی انقلاب اسلامى
توبه
فیش موضوعی
لینک ثابت
توبه
فیش موضوعی