روحانیّت دو جور به مسئله باید نگاه بکند و میکند: یکى اینکه هم روحانیّون و هم مردم توجّه داشته باشند و دارند که براى تداوم انقلاب هم، حضور روحانیّون ضرورى است و فعّال بودن روحانیّون، شرط لاینفکّ بقاى انقلاب و استقلال کشور و نظام جمهورى اسلامى است. روحانیّون باید باشند؛ آن هم با فعّالیّت، با دلسوزى، با از خود دانستن انقلاب و جانانه دفاع کردن؛ همچنان که در این چند سال نشان دادند: آن در صحنهی نظامى و جبهه و شهداى روحانیّت و جوانهاى تفنگبهدوش و آرپیجیبهدوش و لباسبسیجپوشیده و بهخونخودغلتیده، آن در صحنهی سیاسى، آن در صحنهی تبلیغاتى، آن در صحنهی تربیت نیروها در حوزههاى علمیّه و بخصوص در حوزهی مبارکهی قم؛ در این چندساله بودهاند، در آینده هم باید باشند؛ با حجم بیشتر، با کیفیّت بالاتر، با دلسوزى چند برابر. این یک دید و نگاه است که هم مردم متوجّه این حقیقت هستند و باید باشند، و هم روحانیّون.1368/12/02
لینک ثابت