امسال ما عرض كردیم: حماسه‌ی سیاسی و حماسه‌ی اقتصادی. هر دو مقوله از مقولاتی است كه آحاد ملت در آن میتوانند نقش ایفاء كنند؛ و تا آحاد ملت نقش ایفاء نكنند، حماسه به‌وجود نمی‌آید. البته بعضی‌ها ممكن است گرفتار باشند، بعضی‌ها تنبل باشند، بعضی‌ها شوق و شور لازم را نداشته باشند؛ وقتی قاطبه‌ی ملت، نوع مردم در سرتاسر كشور، با نگاه به آن چشم‌انداز روشن، انگیزه‌ی لازم را برای حركت داشتند، حماسه به وجود می‌آید و ان‌شاءالله به فضل الهی، به توفیق الهی، این حماسه به وجود خواهد آمد. در این زمینه، آموزش و پرورش نقش‌آفرین است. ای بسا دانش‌آموزی كه خود او هنوز در موقعیت قانونی برای رأی دادن نیست، اما میتواند خانواده‌ی خود را برای ورود در این میدان، برای انجام مسئولیت، تحت تأثیر قرار دهد. این تعداد كثیر معلمین در سرتاسر كشور، هم در این مسئله‌ی انتخابات ــ كه مصرع برجسته‌ی حماسه‌ی سیاسی، همین انتخاباتی است كه پیش رو است ــ هم در بخش حماسه‌ی اقتصادی كه یك چیز بلندمدت است، میتوانند تأثیر بگذارند، میتوانند نقش‌آفرینی كنند.
كشور ما و ملت بزرگ ما با اهداف و آرمانهائی كه دارد، به حماسه‌سازی در بخشهای مختلف نیاز دارد. ما باید با جهش پیش برویم برادران و خواهران عزیز! این ملت با همه‌ی استعدادی كه دارد، در طول دوران طولانی اختناق ــ كه بعد هم این اختناق همراه شد با دخالت بیگانگان و سلطه‌ی سیاسی و اقتصادی و فرهنگی بیگانگان ــ عقب ماند؛ از جاده‌ی علم عقب ماندیم، از سازندگی عقب ماندیم، از اقتصاد عقب ماندیم، دچار آفتهای گوناگون فرهنگی و معرفتی شدیم. انقلاب این فرصت را در مقابل ملت ایران گذاشت كه این عقب‌ماندگی را جبران كند؛ و می‌بینید كه در طول سه دهه‌ی گذشته‌ی انقلاب، ملت ایران چه مهارتی از خود نشان داد، چه پیشرفتی كرد، چه استعدادی در وجود خود ارائه كرد به همه‌ی بینندگان در سرتاسر عالم. پیشرفتهای ملت ایران در این سه دهه، متناسب با سی سال نیست؛ یك نمونه‌اش پیشرفتهای علمی است كه مجامع جهانی چاره‌ای ندارند كه به آنها اعتراف كنند؛ كه اعتراف هم كردند. سرعت پیشرفت علمی ما سیزده برابر متوسط جهانی است؛ این شوخی است؟ در عین حال با این سرعت پیشرفت، ما هنوز از لحاظ علمی عقبیم. ببینید ما چقدر عقب بودیم! با اینكه بیش از ده برابرِ متوسط سرعت جهانی داریم حركت میكنیم، هنوز عقبیم. پس این سرعت را باید حفظ كرد. این بخشی است كه دشمن اعتراف میكنند؛ یك بخشهائی هم هست كه دشمن نباید اعتراف كند، اعتراف هم نمیكند؛ در زمینه‌ی سیاسی همین جور است، در زمینه‌ی اجتماعی همین جور است، در زمینه‌ی سازندگیِ كشور همین جور است، در زمینه‌ی آگاهی و بصیرت عمومی همین جور است؛ اینها را دشمنان ما در تبلیغاتشان، در اظهاراتشان مصلحت نمیدانند بگویند، كه مبادا ملت ما را تشویق كنند به پیشرفت این كار. درخصوص اقتدار ملی و آبروی بین‌المللی هم سرعت پیشرفت باید با همین نسبت ملاحظه شود. این پیشرفتها به بركت انقلاب است. اما در عین حال این پیشرفتها همچنان كم است؛ باید این پیشرفتها افزایش پیدا كند.
اگر ملت ایران همین سرعت و شتاب پیشرفت را ــ چه در زمینه‌ی علمی، چه در زمینه‌ی سیاسی، چه در زمینه‌ی اجتماعی، چه در زمینه‌ی فرهنگی و معرفتی ــ حفظ كند، بلاشك زمان زیادی طول نخواهد كشید كه در جایگاه شایسته‌ی خود قرار خواهد گرفت؛ آن چیزی كه شایسته‌ی ملت ایران است. بخش زیادی از این مسئله با آموزش و پرورش ارتباط دارد، بخش مهمی از آن به مدیران كشور در زمینه‌های اجرائی ارتباط پیدا میكند؛ اینها است كه مسائل كشور را حساس میكند در نظر هر انسان بصیر و بیننده‌ای؛ اینها است كه حماسه لازم دارد. بدون حماسه، این جهشها به وجود نمی‌آید. آن وقتی كه حماسه باشد، شور و نشاط باشد، جهش قابل تصور است؛ میتوان فرض كرد كه جهش انجام بگیرد. ما در دوران دفاع مقدس این را امتحان كردیم؛ در هر جائی هم كه مردم مشاركت داده شدند، این را امتحان كردیم. ان‌شاءالله در زمینه‌ی حماسه‌ی سیاسی و حماسه‌ی اقتصادی هم باید این را ملت ایران به چشم ببیند؛ و بخش زیادی از این، به عهده‌ی شما معلمین عزیز است.1392/02/18
لینک ثابت
