ملت ما به برکت تجربه‌های بی‌نظیر دوران نظام اسلامی، به ملتی مجرب، هوشیار، مقاوم و پرنشاط تبدیل شده و این ظرفیت و قابلیت را یافته است که بتواند نمونه‌ی برجسته و آموزنده‌ای را در سایه‌ی اسلام در مقابل چشم جهانیان قرار دهد. البته این کار به حرکت مداوم و تلاش پیوسته و خستگی‌ناپذیر از سوی مسؤولان و کمک مردم نیازمند است؛ کاری است تدریجی و قدم‌به‌قدم که ان‌شاءاللَّه در سایه‌ی استقامت و پشتکار به نتیجه خواهد رسید. ملت ما در عرصه‌های مختلف، قابلیت و ظرفیت خود را به اثبات رسانده است.
الان نگاهی به سال پایان یافته - سال ۸۲ - بکنیم و نگاهی هم بکنیم به سالی که اکنون آغاز می‌شود؛ سال ۸۳.
سال ۸۲ مثل همه‌ی دوران زندگی انسان سالی بود مشتمل بر غم‌ها و شادی‌ها، توانایی‌ها و کاستی‌ها؛ مثل اینکه همه‌ی زندگی انسان مشمول این قاعده‌ی کلی است؛ غم و شادی در زندگی انسان به هم آمیخته است. در لابلای این تجربه‌های گوناگون و فراز و نشیب‌ها، انسانی و ملتی موفق است که هدف خود را گم نکند و راه خود را با پشتکار و استقامت ادامه دهد. همه باید دست به دست هم دهیم و فراتر از نگاه‌های کوچک و تنگ‌نظرانه، همت عالیِ خود را به اهداف والای انقلاب اسلامی معطوف کنیم و به سمت آن حرکت کنیم. ملت ما همچنان که در دوران دفاع مقدس قابلیت نظامی خود را نشان داد، در سال گذشته و دوران‌های بعد از جنگ هم قابلیت و ظرفیت و وزن اجتماعی و سیاسی خود را اثبات کرد. اگرچه سال ۸۲ با تهاجم نظامی آمریکا و انگلیس به همسایه‌ی غربی ما آغاز شد و چکمه‌پوشان شیطان‌های بزرگ در نزدیکی مرزهای ما مستقر شدند و این مایه‌ی نگرانی برای ملت ایران بود، اما در مقابل دشمن عنود و خبیثی مثل صدام - که با ملت خود هم کمتر از ملت ما دشمنی نداشت - از صحنه اخراج شد؛ اگرچه در تابستان سال ۸۲ دستگاه‌ها و سرویس‌های جاسوسی آمریکا و اسرائیل تا آن‌جا که توانستند تلاش کردند تا زمینه‌ی آشوب‌های اجتماعی را در کشورمان فراهم کنند، اما با هوشیاری و اقتدار ملت ایران و دستگاه‌های خدمتگزار ملت، توطئه‌ها نقش بر آب شد؛ اگرچه در پائیز سال ۸۲ تبلیغات سیاسی پُرحجمِ آمریکا علیه کشورمان به بهانه‌ی حمله‌ی سیاسی به تلاش‌ها و فعالیت‌های هسته‌ای کشور ما به اوج خود رسید، اما در مقابل ملت و مسؤولان اولاً به اهمیت دستاورد علمی و فناوری خود در این زمینه بیشتر از پیش واقف شدند، ثانیاً راه پخته و صحیحی را در مقابل این آشوب‌ها اتخاذ کردند و پیش رفتند؛ اگرچه در زمستان سال ۸۲ حادثه‌ی مصیبت‌بار زلزله‌ی بم دل‌های همه را غمگین کرد، اما حرکت عظیم ملت ایران در کمک به آسیب‌دیدگان و دست یاری بلند کردن به سوی برادران هم‌میهن خود، همه‌ی مردم دنیا و کسانی را که مطلع از این ماجرا شدند، به اعجاب و تحسین وادار کرد؛ در پایان سال هم انتخابات پُرشور مجلس شورای اسلامی انجام شد که حضور مردم، علی‌رغم همه‌ی تلاشی که دشمنان ملت ایران برای سرد و بلکه تعطیل کردن کانون انتخابات به خرج دادند، توانست همه‌ی این توطئه‌ها را نقش بر آب کند؛ افتخار دیگری بر افتخارات ملت ایران افزوده شد. در طول سال هم خدمتگزاران کشور و مسؤولان بخش‌های مختلف دولتی و سایر بخش‌های مسؤول در کشور به انجام خدمات بزرگی موفق شدند که گزارش آنها را در سال آینده به مردم خواهند داد. بنابراین سال ۸۲ مثل همه‌ی دوران زندگی بشر سالی بود با شادی‌ها و غم‌ها، با موفقیت‌ها و نگرانی‌ها؛ اما در نهایت وقتی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که ملت ایران از این تجربه‌های گوناگون سرافراز و سربلند بیرون آمده و یک گام پیش رفته است.1383/01/01
لینک ثابت
